Met toestemming van de dichter hier opgenomen.

Het verlaten vogelnestje

Hebt u het gehoord, beste mensen

Een merelnestje had geen moeder meer,

En dat is niet iets om te wensen,

Dat doet jong leven dodelijk zeer!

*

Geen uitzicht voor de vogeltjes

Geen moeder die hen voedsel geeft!

Geen hoop meer voor hun leventjes,

Geen hoop meer dat dit verder leeft!

*

Maar zie, al was dit nest verlaten

Een wonder voorkwam toch de nood

Meteen was hier te ontwaren

Een Pimpelmees die hulp aanbood!

*

De vogeltjes kregen te eten,

De verzorging was up to date

Alle grenzen waren nu vergeten

De pimpelmees was met hen één!

*

Dit is een boodschap voor ons mensen

Het woord verbinden dient zich aan!

Een stap te zetten over grenzen

Komt nu uit de vogelwereld vandaan!

*

Tussen de Merel en het Pimpelmeesje

Bestaan opeens geen scheidslijnen meer

Dan is er reden voor een vogelfeestje

En schaamte voor ons, want dit doet zeer!

*

Zo voelen wij ons niet meer verlaten

Als vogels zonder hun moederzorg!

De Pimpelmees geeft ook ons het ware

En dat zogezegd, als een soort van borg!

*

Dit is een signaal van hierboven:

Dit schuurt tegen onze dwarsheid aan!

Laten wij toch geen kooltjes stoven.

Alleen samen kunnen wij verder gaan!

*

Wij kunnen veel van vogels leren

Dat is al met al wel aangetoond

Grenzen verleggen, hardheid parkeren

Hiermee wordt het aardig opgeschoond!

*

Leiders ga niet meer hoog te paard zitten,

Maar wees dienstbaar van onderop!

Alleen nederigheid kan ons nog redden.

En geeft alle foute machten klop!

*

Sluit de Bergrede in elkaars armen,

En ga geduldig met elkaar om!

Ja, mensen ga toch met elkander

Vernieuwd met die aanwijzingen om!

*

Juist in de zangvogel mag dit blijken

Maar ook in de mens als troubadour!

Zo kan Recht en Vrede ons bereiken

Zo komt er iets Hemels steeds door!

*

Dit werd mij heel bijzonder ingefluisterd

En wel door de actieve Pinkstergeest!

Al lijkt vrede en rede nu vastgekluisterd

Gods Geest is in een vogel langs geweest!

Rinus Kuiper